Pas toi
Graver l'écorce
Jusqu'à saigner
Clouer les portes
S'emprisonner
Vivre des songes
À trop veiller
Prier des ombres
Et tant marcher
J'ai beau me dire
Qu'il faut du temps
J'ai beau l'écrire
Si noir sur blanc
Quoi que je fasse
Où que je sois
Rien ne t'efface
Je pense à toi
Passent les jours
Vides sillons
Dans la raison
Mais sans amour
Passe ma chance
Tournent les vents
Reste l'absence
Obstinément
J'ai beau me dire
Que c'est comme ça
Que sans vieillir
On n'oublie pas
Quoi que je fasse
Où que je sois
Rien ne t'efface
Je pense à toi
Et quoi que j'apprenne
Je ne sais pas
Pourquoi je saigne
Et pas toi
Y'a pas de haine
Y'a pas de roi
Ni dieu ni chaine
Qu'on ne combat
Mais que faut-il
Quelle puissance
Quelle arme brise
L'indifférence
Oh c'est pas juste
C'est mal écrit
Comme une injure
Plus qu'un mépris
Quoi que je fasse
Où que je sois
Rien ne t'efface
Je pense à toi
Et quoi que j'apprenne
Je ne sais pas
Pourquoi je saigne
Et pas toi.
Grabar la corteza
Hasta sangrar
Clavar las puertas
Encerrarse
Vivir de sueños
Por velar demasiado
Rezar a las sombras
Y caminar tanto
Por mucho que me diga
Que se necesita tiempo
Por mucho que lo escriba
Tan negro sobre blanco
Haga lo que haga
Dondequiera que esté
Nada te borra
Pienso en ti
Pasen los días
Surcos vacíos
En la razón
Pero sin amor
Pasa mi suerte
Giran los vientos
Permanece la ausencia
Obstinadamente
Por mucho que me diga
Que es así
Que sin envejecer
No se olvida
Haga lo que haga
Dondequiera que esté
Nada te borra
Pienso en ti
Y aprenda lo que aprenda
No sé
Por qué sangro
Y tú no
No hay odio
No hay rey
Ni dios ni cadena
Que no se combata
Pero qué se necesita
Qué poder
Qué arma rompe
La indiferencia
Oh, no es justo
Está mal escrito
Como un insulto
Más que un desprecio
Haga lo que haga
Dondequiera que esté
Nada te borra
Pienso en ti
Y aprenda lo que aprenda
No sé
Por qué sangro
Y tú no.
Y tú no
Y tú no
Yeah
Y tú no
Y tú no
Y tú no
Y tú no
Gravar a casca
Até sangrar
Pregar as portas
Se aprisionar
Viver de sonhos
Por vigiar demais
Orar às sombras
E andar tanto
Por mais que eu diga
Que é preciso tempo
Por mais que eu escreva
Tão preto no branco
O que quer que eu faça
Onde quer que eu esteja
Nada te apaga
Eu penso em ti
Passam os dias
Vazios sulcos
Na razão
Mas sem amor
Passa a minha sorte
Giram os ventos
Fica a ausência
Obstinadamente
Por mais que eu diga
Que é assim
Que sem envelhecer
Não se esquece
O que quer que eu faça
Onde quer que eu esteja
Nada te apaga
Eu penso em ti
E o que quer que eu aprenda
Eu não sei
Por que eu sangro
E não tu
Não há ódio
Não há rei
Nem deus nem corrente
Que não se combata
Mas o que é preciso
Que poder
Que arma quebra
A indiferença
Oh, não é justo
Está mal escrito
Como um insulto
Mais do que desprezo
O que quer que eu faça
Onde quer que eu esteja
Nada te apaga
Eu penso em ti
E o que quer que eu aprenda
Eu não sei
Por que eu sangro
E não tu.
E não tu
E não tu
Yeah
E não tu
E não tu
E não tu
E não tu
Carve the bark
Until it bleeds
Nail the doors
Imprison oneself
Live in dreams
From staying up too much
Pray to shadows
And walk so much
I keep telling myself
That it takes time
I keep writing it
So black on white
Whatever I do
Wherever I am
Nothing erases you
I think of you
Days pass
Empty furrows
In reason
But without love
My luck passes
The winds turn
Absence remains
Stubbornly
I keep telling myself
That's how it is
That without aging
We do not forget
Whatever I do
Wherever I am
Nothing erases you
I think of you
And whatever I learn
I do not know
Why I bleed
And not you
There's no hatred
There's no king
No god or chain
That we do not fight
But what is needed
What power
What weapon breaks
Indifference
Oh it's not fair
It's poorly written
Like an insult
More than contempt
Whatever I do
Wherever I am
Nothing erases you
I think of you
And whatever I learn
I do not know
Why I bleed
And not you.
And not you
And not you
Yeah
And not you
And not you
And not you
And not you
In die Rinde ritzen
Bis es blutet
Die Türen vernageln
Sich einsperren
In Träumen leben
Vom Wachen ermüdet
Schatten anbeten
Und so viel gehen
Ich sage mir immer wieder
Dass es Zeit braucht
Ich schreibe es immer wieder
So schwarz auf weiß
Was auch immer ich tue
Wo auch immer ich bin
Nichts löscht dich aus
Ich denke an dich
Die Tage vergehen
Leere Furchen
In der Vernunft
Aber ohne Liebe
Meine Chance vergeht
Die Winde drehen sich
Die Abwesenheit bleibt
Hartnäckig
Ich sage mir immer wieder
Dass es so ist
Dass man ohne zu altern
Nicht vergisst
Was auch immer ich tue
Wo auch immer ich bin
Nichts löscht dich aus
Ich denke an dich
Und was auch immer ich lerne
Ich weiß es nicht
Warum ich blute
Und du nicht
Es gibt keinen Hass
Es gibt keinen König
Keinen Gott, keine Kette
Die man nicht bekämpft
Aber was braucht es
Welche Macht
Welche Waffe bricht
Die Gleichgültigkeit
Oh, es ist nicht fair
Es ist schlecht geschrieben
Wie eine Beleidigung
Mehr als Verachtung
Was auch immer ich tue
Wo auch immer ich bin
Nichts löscht dich aus
Ich denke an dich
Und was auch immer ich lerne
Ich weiß es nicht
Warum ich blute
Und du nicht.
Und nicht du
Und nicht du
Yeah
Und nicht du
Und nicht du
Und nicht du
Und nicht du
Incidi la corteccia
Fino a sanguinare
Chioda le porte
Imprigionarsi
Vivere di sogni
A forza di vegliare
Pregare le ombre
E tanto camminare
Mi dico invano
Che ci vuole tempo
Lo scrivo invano
Così nero su bianco
Qualunque cosa io faccia
Dovunque io sia
Nulla ti cancella
Penso a te
Passano i giorni
Vuoti solchi
Nella ragione
Ma senza amore
Passa la mia fortuna
Girano i venti
Resta l'assenza
Ostinatamente
Mi dico invano
Che è così
Che senza invecchiare
Non si dimentica
Qualunque cosa io faccia
Dovunque io sia
Nulla ti cancella
Penso a te
E qualunque cosa io impari
Non so
Perché io sanguino
E non tu
Non c'è odio
Non c'è re
Né dio né catena
Che non si combatte
Ma cosa ci vuole
Quale potenza
Quale arma spezza
L'indifferenza
Oh non è giusto
È scritto male
Come un insulto
Più che un disprezzo
Qualunque cosa io faccia
Dovunque io sia
Nulla ti cancella
Penso a te
E qualunque cosa io impari
Non so
Perché io sanguino
E non tu.
E non tu
E non tu
Yeah
E non tu
E non tu
E non tu
E non tu
Mengukir kulit pohon
Sampai berdarah
Memaku pintu
Mengurung diri sendiri
Hidup dalam mimpi
Terlalu lama terjaga
Berdoa pada bayangan
Dan terus berjalan
Sudah kubilang pada diri sendiri
Bahwa membutuhkan waktu
Sudah kutulis
Begitu hitam di atas putih
Apa pun yang kulakukan
Di mana pun aku berada
Tidak ada yang menghapusmu
Aku memikirkanmu
Hari-hari berlalu
Alur yang kosong
Dalam akal
Tapi tanpa cinta
Kesempatanku berlalu
Angin berputar
Yang tersisa adalah kekosongan
Dengan keras kepala
Sudah kubilang pada diri sendiri
Bahwa begitulah adanya
Bahwa tanpa menua
Kita tidak lupa
Apa pun yang kulakukan
Di mana pun aku berada
Tidak ada yang menghapusmu
Aku memikirkanmu
Dan apa pun yang kupelajari
Aku tidak tahu
Mengapa aku berdarah
Dan bukan kamu
Tidak ada kebencian
Tidak ada raja
Tidak ada tuhan atau rantai
Yang tidak kita lawan
Tapi apa yang diperlukan
Kekuatan apa
Senjata apa yang memecahkan
Ketidakpedulian
Oh itu tidak adil
Itu ditulis dengan buruk
Seperti penghinaan
Lebih dari penghinaan
Apa pun yang kulakukan
Di mana pun aku berada
Tidak ada yang menghapusmu
Aku memikirkanmu
Dan apa pun yang kupelajari
Aku tidak tahu
Mengapa aku berdarah
Dan bukan kamu.
Dan bukan kamu
Dan bukan kamu
Yeah
Dan bukan kamu
Dan bukan kamu
Dan bukan kamu
Dan bukan kamu
แกะสลักเปลือกไม้
จนกระทั่งมีเลือดไหล
ตอกตะปูปิดประตู
ขังตัวเองไว้
ใช้ชีวิตในฝัน
จากการไม่ยอมหลับ
สวดมนต์ให้กับเงา
และเดินทางมากมาย
ฉันพยายามบอกตัวเอง
ว่าต้องใช้เวลา
ฉันพยายามเขียนมันลงไป
ดำเป็นขาว
ไม่ว่าฉันจะทำอะไร
ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
ไม่มีอะไรลบเลือนเธอได้
ฉันคิดถึงเธอ
วันผ่านไป
ร่องรอยว่างเปล่า
ในเหตุผล
แต่ไม่มีรัก
โอกาสของฉันผ่านไป
ลมหมุนเปลี่ยนทิศ
ความว่างเปล่ายังคงอยู่
อย่างดื้อรั้น
ฉันพยายามบอกตัวเอง
ว่ามันเป็นแบบนี้
ว่าไม่มีการแก่
เราไม่ลืม
ไม่ว่าฉันจะทำอะไร
ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
ไม่มีอะไรลบเลือนเธอได้
ฉันคิดถึงเธอ
และไม่ว่าฉันจะเรียนรู้อะไร
ฉันไม่รู้
ว่าทำไมฉันถึงเลือดออก
แต่เธอไม่
ไม่มีความเกลียดชัง
ไม่มีราชา
ไม่มีพระเจ้าหรือโซ่
ที่เราไม่ต่อสู้
แต่ต้องทำอย่างไร
พลังใด
อาวุธใดที่ทำลาย
ความไม่แยแส
โอ้มันไม่ยุติธรรม
เขียนไม่ดี
เหมือนคำด่า
มากกว่าการดูถูก
ไม่ว่าฉันจะทำอะไร
ไม่ว่าฉันจะอยู่ที่ไหน
ไม่มีอะไรลบเลือนเธอได้
ฉันคิดถึงเธอ
และไม่ว่าฉันจะเรียนรู้อะไร
ฉันไม่รู้
ว่าทำไมฉันถึงเลือดออก
แต่เธอไม่
และไม่ใช่เธอ
และไม่ใช่เธอ
ใช่
และไม่ใช่เธอ
และไม่ใช่เธอ
และไม่ใช่เธอ
และไม่ใช่เธอ
刻进树皮
直到流血
钉死门扉
将自己囚禁
活在梦中
夜夜不眠
向阴影祈祷
不停地行走
我尽管告诉自己
需要时间
我尽管写下
那么明白无误
无论我做什么
无论我在哪里
什么也无法抹去你
我想着你
日子过去
空白的沟壑
在理智中
但无爱
我的机会过去了
风在转变
剩下的是缺席
固执地
我尽管告诉自己
就是这样
不经历岁月
也无法忘记
无论我做什么
无论我在哪里
什么也无法抹去你
我想着你
无论我学到什么
我不知道
为什么我流血
而你不
没有仇恨
没有国王
没有神也没有锁链
是不会被战斗的
但需要什么
什么力量
什么武器能打破
冷漠
哦这不公平
写得不好
像是侮辱
超过轻视
无论我做什么
无论我在哪里
什么也无法抹去你
我想着你
无论我学到什么
我不知道
为什么我流血
而你不
而不是你
而不是你
是的
而不是你
而不是你
而不是你
而不是你