Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði
Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði inna ótǫldu bituls skokra ofan ægis rǫmmu raust systra
Markar myrkaurriði, þetta eru þín marfjǫll
Rekinn af hamra vífs byrs hauðtjǫldum, lauks glæsidýr ber Hǫskuld til Gauts vina at Hlǫðum
Jarðar þráðs undgerðir ok háir eru grundvellir hvar hann er sendr Orma fellis gjálfars grundar grand undir ok grimmar minningar hrekja burt allan ánægjuvott úr andliti hans er Hákon jarl Sigurðarson Sæmings niðji bauð hann velkominn
Hǫskuldr, óttalaus son Aðalsteins
Þín linna vangs er mér þekkt
Yggjar báls runnr granrækja
Kormákr Ǫgmundarson, skáld Hrungnis ilja þilja askr, mér sagðir margt um ætt þína áðr en faðir minn vart bráð vandar bǫls nærri Aglo ok vegin af inum bráða grundar tyggi Haraldi gráfeld, son Eiríks blóðaxar
Ljós hefr ætíð fundit leið sína til þinnar Hǫgna meyjar víðar oddlǫ́ Þeirra helgu rastar knǫrr roða enga valtýs brúði eina sér
Herjans hattar sút syngr opt sǫngva sína í þinni gunneldu fornu
Dólga fangs buri velkomin með miklum mundarjǫkli frá Birni hofgoða ok Auði af Hofi við Ránarveg
Í Hlés vita várs Auðr býsk til fórnar til at fagna endurkomu
Bors niðja beðja
Fyrir þetta bið ek þik svá: Veiztu, hvé rísta skal? Veiztu, hvé ráða skal? Veiztu, hvé fáa skal? Veiztu, hvé freista skal? Veiztu, hvé biðja skal? Veiztu, hvé blóta skal? Veiztu, hvé senda skal? Veiztu, hvé sóa skal? Þú skalt læra ok bera vort horna hátún þetta blóðarra barr fleina flóðs
Skarpr skal vit þíns morðrǫðull þegar heims dó-mari verðr á leið þinni Margir bǫðserkjar boðnir, gefa smáa lófu elda áss til Óskar vífs frammi fyrir ǫndvegissúlum bárum af Óðins eiki
Ok á þeim fjarðar degi, þrjá helga hjarðar vísa skal losa við jǫkulhǫfuð falla niðr í vápnlauðra boga
Þrisvar var máls heilsa fyllt, þrisvar sǫðuldýr gefin á bráa vǫllu
Á lǫngum bakka Hristar éls bið endr ok mundar fagrvita grund sitja, dansa, sitja at sumbli, drekka bituls skoks sóknbáru, matask á okhreinum þess í óðri helgun
Þrisvar fjǫrsegi eru fengin mér, þrisvar hugins ferðar verð bjóðr elda lauðri
Róðinn sé ek Bjǫrn hofgoða bera náðahanda glóða á lopt, helgat er birki
Fyrir ísa brots Hugins buru ok friðar komu!
Lengi þess orms tregi réð en langt skal þetta Hugins ferðar vetr vera