Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað

Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað
Alfǫðrs sonr sat aldrei þǫgull er illindi komu upp
Svo flæðandi víg-Gǫll eins ok foss á regndǫgum var svar við frið ragna reinvára
Á grænum, hlýjum degi ísa brots varð hlíðar þang blóðugt
Nokkrum þrælum var slátrað er skýja skjǫldr gaf dǫkkri hólmgjǫrð lit dagsins
Ok ekkert orð heyrðist frá Vatnsfirði
Á Hválseyri var fundr kallaðr ok Þorkell Gíslason tók málið upp fyrir aðra
Engir afarkostir voru settir en fé ok illkvittin kvenleg slæða boðuðu það sem koma skal
Vorum hljóðlaus, svo þǫglir mánuðir tóku við
Nýtt líf ok gæfa gaf Njarðar niðjum von um tilheyra hjǫrðinni á ný á þessum tímum syngjandi sverða
En dætr húmsins seint um kvǫld hvísluðu til biturra eyrna að aftr þyrfti að myrða
Bors burr var glottandi meðan nýir sáraflóðshverir lituðu jǫrðina frammi fyrir geirveðrs seiðs galdi Vamms stríðkviðjendrs! Glaumsniðjar, Hymis áttrunnr var hlæjandi í gegnum víðan landa heiminn meðan eltum flýjandi hraunskjǫldunga ok vorum þeim sem þurftu að aldrtila
Hrafnblóts góði, þessi vápnboði flaug frá háum blǫðum
Aldrei á að treysta óþekktum orðvegum ok þannig urðu lygar raunvеruleiki Gandvíks mellu vina sem sækja hеfnd fyrir kjǫt
Fyrir Viðblinda svín sem fundum á oss eigin jǫtna dólgs móðr
Hrungnis haussprengir, megir þú granda óvinum sem senda bǫlvanir yfir jǫtna vegi
Vorum dregin á ný inn í Vandils jǫrmungrund banvænna deila ok vígaferla, sársauka ok reiði
Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp!
Njǫrðr, Þór ok Freyr, verið með oss
Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp
Njǫrðr, Þór ok Freyr, látið Herjans æði ekki leiða oss í gegnum þessa daga