Blóð-Þorsteinn eystri

Blóð-Þorsteinn eystri, sonr Helga, nafn sem mælt er með reiði þessa daga
Víðlinda gelti skolaði á land í héraði oss, þar sem mikla grimma hafið faðmar áss hauðr ok gefr oss líf með dauða dýrsins
Úti á jǫtna vegi lá hann dauðr svo tókum kjǫt hans ok gáfum rest aftr til brims vegar
En er það spurðist út gripu menn að austan gæsina, drápu þrælana á heimleið ok stálu kjǫtinu
Réttlæti hefr aldrei verið í hávegum haft í hǫlða grund oss ísheims ok elris garms
Hliðskjálfar grams bǫl var ávallt nærri þegar gróða var að fá
Hǫgna élviðr sem bjuggu bakvið ríki risa í austri, suðri ok norðri héldu ávallt hlustamunni ok brátungli lokuðu er slíkar fréttir bárust í þeirra glamma ferða trǫð friðar ok heilsu
En munum berjast
Ekkert svar er gefið utan Hugins drekka fyrir dolgbrands dǫkk!
Engin þǫgn mun finnast fyrr en fǫlsk galdra fles ok orða ǫ́r eru skorin af hatri sárteins míns
Heimdalar hǫfuð heitir svеrð!
Eitr mun falla ok reipi festa skógar skæðasǫgn á ný
Blóðs valr, kvánar kyn ok hreggskornir þurfa að læra að Njǫrðr еr þeim æðri
Hinir hræðilegu Ǫlvaldi, Iði ok Gangr ganga niðr úr heimilum sínum, hvíslandi rúnir til Gungnis vǫ́fuðr ok fæða bara af sér hernað ok geðveiki
Faðir reyndi alltaf að finna leiðir til að sára sigðr héldust í slíðrum sínum
En hann dó, Jǫtnar ok Ægis dætr tóku hann svo Njarðar niðjar breyttu ǫrlǫgum sínum undir minni hendi
Svo færðum ró ok aldrlok yfir líf þjófanna
Megi Níðhǫggr neyta þeirra sárgeimi ok vættir þeirra eyðast í kǫldum andardrætti Nára nipt!
Dísir þínar hurfu í þǫgn
Þér, Þorsteinn Helgason, var gefið svar
Stundum þarf að ná réttlæti með hnefa landi, þó vitrir menn þykist vita að gott líf án óréttlætis sé hverjum frjálsum manni gefið