Να γυρίσεις

Στο δρόμο στροβιλίζονται διαβάτεσ και σκιέσ
Σαν φύλλα που τα παίρνει ο αέρασ
Στην πόλη αυτή που πίστεψεσ και σ έμαθε να κλαισ
Και σύντομα θ αφήσεισ όπωσ λεσ

Να γυρίσεισ όπου κι αν πασ να γυρίσεισ
Να γυρίσεισ όπου κι αν πασ να γυρίσεισ

Στο διάφανο σου βλέμμα ο φόβοσ μια κραυγή
Και οι πρώτεσ που τρομάζουν αναμνήσεισ
Και πάνω στην αγρύπνια σου
Θα φύγεισ σιωπηλή
Την ώρα που κανείσ δε θα σε δει

Να γυρίσεισ όπου κι αν πασ να γυρίσεισ
Να γυρίσεισ όπου κι αν πασ να γυρίσεισ

Νοιωθω το μυστήριο που έρχεται τη νύχτα αυτή
Στην κόψη μιασ απόφασησ εκεί που δεν αντέχεται η σιωπή
Ακροβατείσ στου δρόμου τισ διαχωριστικέσ γραμμέσ
Του δρόμου του άχαρου αυτού που δεν αγάπησεσ ποτέ

Να γυρίσεισ όπου κι αν πασ να γυρίσεισ
Να γυρίσεισ όπου κι αν πασ να γυρίσεισ