คนบนจอ

ตื่นขึ้นมาตอนเช้าบนเตียงที่ว่างเปล่า
นั่งกินข้าวคนเดียวโดดเดี่ยวเพราะความเหงา
เธออยู่ไกลเหลือเกิน แต่อะไรก็ยังเหมือนเดิม
วันนี้อากาศมันหนาว เพราะไม่มีเธอหรือเปล่า

หยิบเสื้อหนาวมาใส่
ตอนนั้นเธอบอกไว้พบกันใหม่
เธอต้องเดินทางไกล
แต่ฉันก็ยังคงไม่ไปไหน
ไม่เป็นไร เราไม่เจอกันนานเท่าไหร่
ก็ขอแค่เธอได้โปรดรับรู้เอาไว้ ว่า

เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ
(ไม่ว่านานแค่ไหนก็ยังจะรอ)
เมื่อไหร่จะได้เจอ
(ทั้งหัวใจมันยังคิดถึงเจ้าของ)
ต้องทำยังไงไม่ให้เพ้อ
ทำยังไงให้ได้เจอ
ฉันต้องทำยังไงให้ใกล้เธอ

เธอคงยังไม่รู้ ว่าคนทางนี้คิดถึงเพียงใด
มันเหงาจนแทบจะตาย
(ตื่นขึ้นมาก็คิดถึง ก่อนจะนอนก็นึกถึง)
ถ้าหากเธอคิดเหมือนกันคงดี

เธอคงยังไม่รู้ว่าคนทางนี้เขาเหงาเพียงใด
ทำได้แค่เพียงกลั้นใจ และทนรอ
ได้เห็นเธอแค่บนจอ แต่ไม่ได้เจอสักที

โอเค โอเค พอได้อยู่เดียวมันก็คิดถึงเธอ
นอนคลุมโปรงร้องไห้บนเตียง คนเดียว
ฉันรอวันที่จะได้เจอ เธอ อีก
มันอาจจะดูเกินจริง
แต่ฉันคิดถึงเธอจริง
ตั้งแต่ในวันที่เธอไปฉันก็รู้สึกเหมือนโดนเธอทิ้ง

คำบอกลาไม่มี
เธอจากไปเหมือนไม่มีใยดี
เห็นเธอแค่สตอรี่ไอจี
ถ้าจะมีใครใหม่ ให้เธอจำไว้ว่า
they can't be like me
(can't be like me)
เธอจำไว้ให้ดี
ไม่ได้เจอกันนาน
อย่าคิดว่าฉันจะลืม เพราะ

เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ
(ไม่ว่านานแค่ไหนก็ยังจะรอ)
เมื่อไหร่จะได้เจอ
(ทั้งหัวใจมันยังคิดถึงเจ้าของ)
ต้องทำยังไงไม่ให้เพ้อ
ทำยังไงให้ได้เจอ
ฉันต้องทำยังไงให้ใกล้เธอ

เธอคงยังไม่รู้ ว่าคนทางนี้คิดถึงเพียงใด
มันเหงาจนแทบจะตาย
(ตื่นขึ้นมาก็คิดถึง ก่อนจะนอนก็นึกถึง)
ถ้าหากเธอคิดเหมือนกันคงดี

เธอคงยังไม่รู้ว่าคนทางนี้เขาเหงาเพียงใด
ทำได้แค่เพียงกลั้นใจ และทนรอ
ได้เห็นเธอแค่บนจอ แต่ไม่ได้เจอสักที

(ไม่ว่านานแค่ไหนก็ยังจะรอ)
(ทั้งหัวใจมันยังคิดถึงเจ้าของ)
(เห็นเธอได้แค่เพียงบนจอมันคงไม่พอ)