Πονώ, δεν Με Λυπάσαι (Pono, den Me Lypasai)
Καθημερνώς για σένανε κλαίνε τα δυο μου μάτια
Και η καρδιά μου μου πονά και γίνεται κομμάτια
Αναστενάζω δε μ’ ακούς, φονιά, δε με λυπάσαι
Τωρα γλεντάς με άλληνε, τι μου 'πες δε θυμάσαι
Ούτε περνάς πια να με δεις, πώς είμαι να ρωτήσεις
Αιτία μόνο μου 'δωσες για να με βασανίσεις
Με μάρανες, με πλήγωσες κι εσύ να μη γλιτώσεις
Τον ίδιο πόνο στην καρδιά να πάθεις και να λιώσεις