Πέτρα βαριά η συννεφιά
Την αγάπη πνίγει η οδύνη
Και οι όρκοι έκαναν φτερά
Σκέπασε φουρτούνα τη γαλήνη
Κι έπνιξε το δάκρυ τη χαρά
Πέτρα βαριά η συννεφιά
Που 'χει σκεπάσει την καρδιά
Κι έγινε ο πόνοσ μου βουνό
Να τον σηκώσω δεν μπορώ
Άστραψε στο χέρι μου η βέρα
Και στα μάτια νου 'φερε βροχή
Τ' όνειρο χαμένο παραπέρα
Μ' άνοιξε πληγή μεσ στην πληγή
Πέτρα βαριά η συννεφιά
Που 'χει σκεπάσει την καρδιά
Κι έγινε ο πόνοσ μου βουνό
Να τον σηκώσω δεν μπορώ