Μ’ έχεις αδικήσει
Μ' έχεισ αδικήσει μ' έχεισ τυραννήσει
Κι ήσουν στη ζωή μου η καταστροφή μου
Από μια σταλιά παιδί
Έχω μάθει στη ζωή
Να πονώ χωρίσ να κλαίω
Και γι' αυτό δε σε μισώ
Και κακία δεν κρατώ
Όσο και να υποφέρω
Μ' έχεισ αδικήσει μ' έχεισ τυραννήσει
Κι ήσουν στη ζωή μου η καταστροφή μου
Νόμιζα ότι έσυ
Μεσ στη μαύρη μου ψυχή
Θα 'δινεσ λίγο κουράγιο
Μα μου έδωσεσ να πιω
Το ποτήρι το πικρό
Και μια πίκρα παραπάνω
Μ' έχεισ αδικήσει μ' έχεισ τυραννήσει
Κι ήσουν στη ζωή μου η καταστροφή μου