Hilia Miria Kimata

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' αϊβαλί

Μέρεσ τησ αρμύρασ κι ο ήλιοσ πάντα εκεί
Με τα μακεδονίτικα πουλιά και τ' αρμενάκια
Που ελοξοδρόμησαν και χάσανε την μπαρμπαριά

Πότε παραμονεύοντασ τον πόρφυρα
Το μαύρο ψάρι έρχεται φεύγει
Μικραίνουν οι κύκλοι του

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' αϊβαλί

Μεγάλωσαν τα γένια μασ η ψυχή μασ αλλιώτεψε
Αγριεμένο το σκυλί γαβγίζει τη φωνή του
Βοήθα καλέ μου μη φαγωθούμε μεταξύ μασ

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' αϊβαλί

Ώρεσ ώρεσ μερεύουμε με τη χορδή τησ λύρασ
Δεμένοσ πισθάγκωνα στο μεσιανό κατάρτι
Ο χιώτησ ο τυφλόσ τραγουδιστήσ βραχνόσ προφήτησ
Μασώντασ τη μαστίχα του παινεύει την ελένη
Κι άλλοτε τη τζαβέλαινα τραβάει στο χορό

Χίλια μύρια κύματα μακριά τ' αϊβαλί