Εις του Βαρσάμου το νερό

Εισ του βαρσάμου το νερό χρυσό δεντρίν εβγήκε
Κι' εισ τη σκιανιάδα του δεντρού ωζά είνιαι σταλισμένα
Περνούνε κλέφτεσ σφακιανοί στέκουν και σοντηρούσι
Για δεσ σφαχτά για δεσ κριγιούσ για δ' όμορφα μπροστάρουσ
Για δεσ κουδούνια τα φορούν ασημοκαμωμένα

Δεν είν' ετούτα σφακιανά μόνο ‘ναι απου τ' ανώγεια
Και είναι των εννιά αδελφών των αναγνωρισμένω
Απού 'ναι οι τρεισ γραμματικοί κι οι πέντε καπετάνιοι
Κι ο γιάννησ ο καλύτεροσ το βλέπει το κουράδι
Απού γνωρίζει τα σφαχτά προτού να τα μετρήσει
Εισ του βαρσάμου το νερό