Cu 'E MMane

E pensanno 'stu suonno d'ajere
quanti ccose putesse cagnà,
si 'o pensiero vulasse leggiero
'o putesse piglià,
nun ce stà 'nu mumento cchiù triste
quanno 'o core p'a via se ne va,
si 'o putesse ferma 'cu 'e parole
'pe sempe accussì
e comme è amaro 'o ddoce 'e stu mumento
che ate piglie nun me faje vedè.

Cu 'e mmane, cu 'e manne,
t'o piglio e 'o nnascuno,
e te cerco p'e vvie
fino 'a fine d'o munno,
pure si avessa perdere 'a vita !
Cu 'e mmane, cu 'e mmane
me daje stu turmiente,
senza dicere niente
'ncoppo 'o nniente
tu me lasse ccà.

E' matina 'ncoppo 'o barcone
quanta vita 'ca veco 'e passà,
guardo 'e facce d'a ggente
e a dint'e llaste me metto a pensà.
'Ca 'na femmena almeno sincera
nun 'a tene 'a faccia 'e mentì,
nun s'arrenne annanz'a n'at'ommo,
nun te fà murì
e comme è amaro 'o ddoce 'e stu mumento
che ate piglie nun me faje vedè.

Cu 'e mmane, cu 'e manne,
t'o piglio e 'o nnascuno,
e te cerco p'e vvie
fino 'a fine d'o munno,
pure si avessa perdere 'a vita !
Cu 'e mmane, cu 'e mmane
me daje stu turmiente,
senza dicere niente
'ncoppo 'o nniente
tu me lasse ccà