Η ελπίδα που έλεγες

Βρέχει μεσ στο σπίτι μου
Πάλι στενοχώρια
Βρέχει και μια θλίψη απ' το πρωί
Κι όχι τόσο που είμαστε
Τρία χρόνια χώρια
Όσο που με γέλασε η ζωή

Η ελπίδα που έλεγεσ
Έχει πια ξεφτίσει
Δεν αλλάζει κάτι στη στιγμή
Η στιγμή που θα ‘φερνε
Κάποτε μια λύση
Έχει πια οριστικά χαθεί

Μοναχόσ περπάτησα
Κι άδειασε η ψυχή μου
Σαν ένα ποτήρι με νερό
Σαν ποτήρι που έσπασε
Δίπλα στη ζωή μου
Κι ούτε στάλα πρόφτασα να πιω