1922
JUAN ALAVEDRA SEGURANAS, NIKOS GATSOS, SOKRATIS VENARDOS
Βοριάσ και κρύο
Έξω φυσάει
Κι ο καπετάνιοσ
Στο καφενείο
Καπνό μασάει
Μισοκοιμάται
Μισοθυμάται
Και τραγουδάει
Παιδάριο παιδάριο
Στην προύσσα στον σαγγάριο
Μεσ στου πολέμου τη φωτιά
Έριξ' η μοίρα τα χαρτιά
Και με την πρώτη καραβιά
Γλιτώσαμε από την σκλαβιά
Και πέσαμε στην προσφυγιά
Ανατολή ανατολή
Δική σου είμαστε φυλή
Στη μυτιλήνη και στη χίο
Μακριά από τ' άγριο το στοιχειό
Μασ βάλανε σ' ένα χωριό
Και στήσαμε νοικοκυριό
Ώσπου την άλλη την χρονιά
Φύσηξε αγέρασ τα πανιά
Και φτάσαμε στην κοκκινιά
Εδώ ριζώσαμε βαθιά
Με τουσ καημούσ μασ αρμαθιά
Και μέσα στην αναποδιά
Κάναμ' αγγόνια και παιδιά
Ψωμί μασ φέρνουν και κρασί
Τώρα που μείναμε μισοί
Δόξα σοι κύριε δόξα σοι