Φαρμάκι

Το φαρμάκι φτάνει κάποτε στα χείλη
Και από το στόμα βγαίνει ο λόγοσ ο πικρόσ
Αγανάκτηση απόγνωση σκαμπίλι
Από ‘κείνον που δικάστηκε μικρόσ

Το φαρμάκι φτάνει κάποτε στο στόμα
Και δεν νιώθεισ πια τον φόβο κανενόσ
Δεν πονάει το ταλαίπωρο το σώμα
Όταν είσαι πεθαμένοσ ζωντανόσ

Το φαρμάκι κάποια μέρα ξεχειλίζει
Πλημμυρίζει την ψυχή η απελπισιά
Κι όταν πάψει ο πονεμένοσ να ελπίζει
Για το σύμπαν χαλαλίζει μια βρισιά