Diabelskie szczęście....

Jeżeli kiedyś zdarzy się tak
Że znajdziesz w sobie choćby ślad
Straconych słów
Nie spoglądaj w stecz
Rozbity dzban nie jest nawet żalu wart
Po co więc masz z okruchów smutku
Składać świat

Skończyło się co miało trwać
Opadła z rzęs ostatnia łza
I w sercu noc bezbronna jak pęknięty dzwon

Pogasły światła w zimnych lustrach szyb
Pusto tak obco tak
Braknie słów brakuje sił
Żeby cofnąć choć ostatni kadr

Nadziei płomień nie chce już się tlić
Nawet żal stracił sens
Pękła nić krucha nić
Komu z nas szkoda jej

Próbujesz wstać i jeszcze raz
Odkrywasz to co zabrał czas
Jednym gestem wszystko zburzył nas
I spójrz ostatniej szansy nie dał nawet w zamian

Spójrz tam dalej drogi brak
A trzeba iść i trzeba żyć
Choć i tak nie cofniesz już
Nie zmienisz nic Nic