To Kokkino Milo

Κοίτα ένα μήλο κόκκινο
γλυκό σαν το κορίτσι
που στέκει πάνω εκεί ψηλά
στου δέντρου τα κλαδιά!

Θαρρείς κι ό χρόνος ξέχασε
στη γη για να το ρίξει
κι οι άνθρωποι δεν έφτασαν
την τόση ομορφιά.

Κοίτα πως βγαίνει το λαμπρό
ολόγιομο φεγγάρι
σαν νύφη ασημοστόλιστη
σε γιορτινή πομπή

Τ' αστέρια δες πως χάνονται
την ομορφιά, τη χάρη
και βιάζονται για να κρυφτούν
στη σκοτεινή σκηνή

Έδυσε η Πούλια, έσβησε
πάει και το φεγγαράκι
είναι βαθιά μεσάνυχτα
κι η ώρα δεν περνά

Η φύση όλη έπεσε
να κοιμηθεί λιγάκι
και μοναχή της η Σαπφώ
αιώνια ξαγρυπνά