Sucha

ਗਿਆਰਾਂ ਖੂਨ ਕਿੱਤੇ ਸੁਚਾ ਫਾਹੇ ਲੱਗ ਗਿਆ
ਬੰਨ ਤੀ ਤਰੀਕ ਸਾਰੇ ਢੋਲ ਵੱਜ ਗਿਆ

ਫਾਂਸੀ ਦੇਣ ਲੱਗੇ ਸੂਚਾ ਹੈ ਪੁਕਾਰਦਾ
ਆਖਰੀ ਸੁਨੇਹਾ ਲੋਕੋ ਜਾਂਦੀ ਵਾਰਦਾ

ਆਜੇ ਕੋਈ ਦਰਾਂ ਮੂਹਰੇ ਝੋਲੀ ਅੱਡ ਕੇ
ਮੋੜੀਏ ਨਾ ਖੈਰੀ ਨੂੰ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ

ਪਹਿਲਾ ਖੂਨ ਕੀਤਾ ਕੂਕਰ ਹੰਕਾਰੀ ਦਾ
ਦੂਜਾ ਭਾਰ ਤੀਜਾ ਭਾਬੋ ਵੀਰੋ ਨਾਰੀ ਦਾ

ਗੌਆਂ ਛੜਵਾਈਆਂ ਬੁੱਚੜਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ
ਪੰਜੇ ਪਾਪੀ ਰੱਖਤੇ ਵਿਚਾਲੋਂ ਪਾੜ ਕੇ

ਅਹਿਮਦ ਪਠਾਣ ਸਿਰ ਤੋਂ ਮਸਲਿਆਂ
ਵੱਡੇ ਨਾਗ ਜੇਹਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ

ਰਾਜ ਕੌਰ ਨੂੰ ਸੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋਂ ਤੋਰਿਆ
ਫੇਰ ਵੱਡੇ ਵੇਲੀ ਗੱਜਣ ਨੂੰ ਰੋਡੀਆ

ਟੱਕਰਿਆ ਨਹੀ ਮਹਾ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬੋਹਤ ਭਾਲਿਆ
ਵੱਧੀ ਸੀ ਗੀ ਓਹਦੀ ਰੱਬ ਨੇ ਬਚਾ ਲਿਆ

ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਹੋਣੀ ਮੈਨੂੰ ਘੇਰਾ ਕੱਧ ਕੇ
ਚੱਕ ਲਈਏ ਦੇਹਰੀ ਨੂੰ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ

ਆਪ ਕੋਲੋ ਛੋਟੇ ਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਢਾਈਏ ਨਾ
ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਅਣਖ ਝੁਕਈਏ ਨਾ

ਭਾਵੇਂ ਕੋਈ ਕਿੰਨੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਵੇ ਮਾਰ ਜੀ
ਗੌਰਮੇਂਟ ਫਾਹੇ ਲਾਉਂਦੀ ਇੱਕੋ ਵਾਰ ਜੀ

ਅੱਜ ਕਿੱਸੇ ਕੱਲ ਤੁਰਨਾ ਹਰੇਕ ਨੇ
ਰੱਬ ਦੇ ਕਚੇਰੀ ਨੂੰ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ

ਹੁਣ ਸੀਸ ਸਭ ਦੇ ਚੁਕਾਵਾਂ ਚਰਨੀ
ਜਾਂਦੀ ਵਾਰੀ ਫਤਿਹ ਮਨਜ਼ੂਰ ਕਰਨੀ

ਵਕਤ ਅਖੀਰ ਸੂਰਮੇ ਦਾ ਆਇਆ ਹੈ
ਜਾਲਮਾਂ ਨੇ ਗੱਲ ਵਿੱਚ ਫਾਹਾ ਪਾਇਆ ਹੈ

ਚਲਿਆ ਨਿਭਾ ਕੇ ਲਿਖਿਆ ਖੁਦਾ ਨੇ ਜੋ
ਕਰਮਾ ਦੇ ਢੇਰੀ ਨੂੰ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ

ਖਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਫੱਟਾ ਤਣੀ ਗਈ ਤੰਦ ਬਈ
ਨਿਕਲ ਗਈ ਜਾਨ ਜੁੜ ਗਏ ਨੇ ਦੰਦ ਬਈ

ਮਾਰ ਦਾ ਨਰਾਇਣ ਢਾਹਾਂ ਮਾਰ ਸੁਚੀਆ
ਬੋਲਦਾ ਨਹੀ ਵੀਰਾ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲੋਂ ਰੁਸਿਆ

ਦੇਓਂ ਵਾਲਾ ਅਲਬੇਲਾ ਲਾਕੇ ਕਲਮਾ
ਲਿਖ ਗਿਆ ਏ ਸ਼ਾਇਰੀ ਨੂੰ

ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ
ਅੱਖਾਂ ਮੂਹਰੇ ਦਿਹਦਾ ਰਿਹੰਦਾ ਹੈ ਰੜਕਦਾ
ਛੱਡੀਏ ਨਾ ਵੈਰੀ ਨੂੰ