Graj pan, panie Czesiu, graj

Żeby życie miało jakiś sens
Żeby po nas coś zostało
Trzeba kochać świat
Swój wyznaczyć na nim ślad
A panu to się już udało
Więc dlaczego w pana ustach brzmią
Hamletowskie dylematy

Niech pan nie pyta czy ma pan grać
Przecież na wiele pana stać
Graj pan panie Czesiu graj
Już tyle razy pan dowód dał
Że kiedy trzeba to pan grał
Graj pan panie Czesiu graj

Życie to nieustający szum
W którym każdy gra jak umie
Amatorów ćma
Wciska się każdego dnia
A profesjonał milczy w tłumie
Trudno uzasadnić taki stan
Rozum tego nie zrozumie

Niech pan nie pyta czy ma pan grać
Przecież na wiele pana stać
Graj pan panie Czesiu graj
Już tyle razy pan dowód dał
Że kiedy trzeba to pan grał
Graj pan panie Czesiu graj

Już tyle razy pan dowód dał
Że kiedy trzeba to pan grał
Graj pan panie Czesiu graj
Graj pan panie Czesiu graj
Graj pan panie Czesiu graj)
Graj graj graj
Graj pan panie Czesiu
Panie Czesiu panie Czesiu graj