Se Vrika Pali

Έτσι όπωσ σβήνει η φωτιά κι ανάβει το φεγγάρι
Σβήνει ο κύκλοσ τησ παλιάσ παράξενησ ζωήσ
Και νέοσ κύκλοσ ξεκινά αλλού για να με πάρει
Κλεισμένοσ στ' αμπάρι μιασ άλλησ φυγήσ

Σε βρήκα πάλι να περνάσ σε ένα αστέρι πάνω
Σε ένα βαθύ γαλάζιο φωσ τα μάτια σου λουσμένα
Εκεί που ξέρεισ να πετάσ εγώ ποτέ δε φτάνω
Όμωσ παράξενεσ τροχιέσ σε φέρνουνε σ' εμένα

Και τότε παίρνεισ τ' όπλο σου πάλι
Και μου ζητάσ να σου παραδοθώ
Αδειάζεισ τισ σφαίρεσ
Και πατάσ τη σκανδάλη
Πάλι στα ψέματα να σκοτωθώ

Και το φεγγάρι πέθανε και μαύρισε η νύχτα
Τ' αστέρια χίλιεσ πυρκαγιέσ ψηλά στον ουρανό
Τα θαύματα και τα σπαθιά
Που σου' χουν μείνει δείχ' τα
Στησ θάλασσασ ρίχ' τα το μαύρο βυθό

Στο φωσ με σπρώχνουν συνεχώσ
Μα εγώ ζητάω να βρω
Το σκοτεινό δωμάτιο που' ναι τα περασμένα
Στη μέση στέκεσαι εσύ
Φοράσ φουστάνι μαύρο και γύρω σου κύκλοι κεριά
Που σβήνουν ένα ένα