Me Lene Popi

Ένα δύο τρία
Με λένε πόπη σαν τη γιαγιά μου την καλλιόπη
Αχ να με λέγανε κυβέλη
Μου πηγαίνει πιο πολύ αυτό το λάμδα με το η
Τέσσερα πέντε έξι με λένε πόπη
Κι όσο κι αν ντρέπομαι γι' αυτό
Μια μέρα θα σε παντρευτώ

Χα χα μη γελάσ χθεσ το είπα στη μαμά
Κι άκου τησ ξέφυγε ένα μα
Πού να το πω και στον μπαμπά
Αυτόσ θα μείνει με το μπα

Ποιο τραγούδι να σου στείλω να 'ναι κόκκινο σαν μήλο
Και ανάλαφρο σαν ένα φύλλο
Στα μαλλιά σου να καθίσει σαν πουλί να κελαϊδήσει
Και γλυκά γλυκά να σε φιλήσει
Ένα τραγούδι για να το βάζεισ την ώρα που διαβάζεισ

Εφτά οχτώ εννιά
Για σένα ντύνομαι και βγαίνω διαβάζω γράφω κι αρρωσταίνω
Και μένω μόνη μου στο σπίτι μ' ένα γλυκούλη πυρετούλη
Κάπου τριανταεφτά και ένα μόνο να σκέφτομαι εσένα
Για σένα γίνομαι ελλάδα κι αφρίζω σαν πορτοκαλάδα
Για σένα κάνω τόσο δρόμο και κάθε νύχτα μεγαλώνω
Αθήνα πάτρα λευκωσία και ξαφνικά κυπαρισσία
Θεσσαλονίκη γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα

Ποιο τραγούδι να σου στείλω να 'ναι κόκκινο σαν μήλο
Και ανάλαφρο σαν ένα φύλλο
Στα μαλλιά σου να καθίσει σαν πουλί να κελαϊδήσει
Και γλυκά γλυκά να σε φιλήσει
Ένα τραγούδι για να το βάζεισ την ώρα που διαβάζεισ

Για σένα κάνω τόσο δρόμο αλλά ποτέ δεν σ' ανταμώνω
Στουσ βράχουσ χάνομαι στο πλήθοσ στην καλογρέζα πάλι τζίφοσ
Και παίρνω τρένο παίρνω πλοίο κι ένα παλιό λεωφορείο
Που τραμπαλίζεται και τρέμει πότε από κει πότε από δω
Μέχρι να φτάσω λέει στην ιερά οδό
Αυτόγραφο παρακαλώ
Κι ένα φιλί στο μέτωπο κι απόχτησα ένα τρίτο μάτι
Που ανοίγει μόνο την τετάρτη αλλά κανένασ δεν το βλέπει

Φτου κι απ' την αρχή
Ένα δύο τρία
Με λένε πόπη κι όσο κι αν ντρέπομαι γι' αυτό
Μια μέρα θα σε παντρευτώ