Χαϊδάρι

Τρέξε μανούλα όσο μπορείσ τρέξε για να με σώσησ
Κι απ' το χαϊδάρι μάνα μου να μ' απελευθερώσησ

Γιατ' είμαι μελλοθάνατοσ και καταδικασμένοσ
Δεκαεφτάχρονο παιδί σε σίδερα δεμένοσ

Απ' την οδό του σέκερη με πάνε στο χαϊδάρι
Κι ώρα την ώρα καρτερώ το χάρο να με πάρη

Να δησ του χάρου το σπαθί μανούλα πώσ θα φέρνει
Και τη ζωή του καθενόσ μάνα πώσ θα την πέρνει

Και σαν με δησ μάνα νεκρό να πησ στισ άλλεσ μάνεσ
Γιατί πονέσανε κι αυτέσ με πίκρεσ πιο μεγάλεσ

Πωσ είδα κάμποσα παιδιά στα σίδερα δεμένα
Με τη κατάδικη στολή αδικοσκοτωμένα