Asimenia Sfika [Live]

Οι φίλοι μου είναι κραυγέσ στη σιωπή
Οι φίλοι μου φώτα κινδύνου στο σκοτάδι
Μόνοι σαν δέντρα των κορφών σαν προσευχή
Παιδιά που δε γυρίζουνε στο σπίτι τουσ το βράδυ

Οι πιο πολλοί λατρεύουν τισ αργίεσ
Μα οι φίλοι μου μισούν τισ κυριακέσ
Κρύβονται πίσω από τα φώτα στο λιμάνι
Βάζουν φωτιέσ βάζουν φωτιέσ

Σ' αρπάζει από τα μαλλιά η ασημένια σφήκα
Βραδιέσ βραδιέσ και σε τινάζει πάνω
Έκανα δρόμο να σε δω μα δε σε βρήκα
Στέκω στισ μύτεσ των ποδιών μα δε σε φτάνω

Κακή εποχή κακέσ στιγμέσ μου φέρνει
Χώμα μυρίζω μοβ σκιέσ βλέπω θαμπά
Σαν ένα σαπιοκάραβο που στα ρηχά ξεσέρνει
Σαν του ιούδα φίλημα θα φύγω μακριά

Ξέρεισ πώσ είναι να διαβάζεισ στο σκοτάδι
Ξέρεισ πώσ είναι να δακρύζεισ στα κρυφά
Φώτα τησ πόλησ και μεγάλοι άδειοι δρόμοι
Τα όνειρα τησ κυριακήσ κοστίζουν ακριβά