Φοβάμαι

Φοβάμαι τη μέρα φοβάμαι το φωσ
Το ψόφιο το βλέμμα του δημοσίου
Φοβάμαι τουσ δρόμουσ που γεννούν οδηγούσ
Κι εκείνουσ που έχουν εικόνα οσίου

Φοβάμαι τη μάνα και τον αδερφό
Κι όσουσ μοιράζουν σαφείσ οδηγίεσ
Φοβάμαι τισ θειάδεσ μου τισ κυριακέσ
Γαμώτο και του πατέρα μου τισ αγωνίεσ

Δεσ ο κόσμοσ αυτόσ που βαδίζει σκυφτόσ
Δεν ακούει δεν κοιτά και σωπαίνει
Ίσωσ κάποια στιγμή να θελήσει να πει
Την καρδιά του ποιοσ φόβοσ βαραίνει

Φοβάμαι τισ πρώτεσ ρυτίδεσ των άλλων
Κι εκείνουσ που λένε δε θέλω να χάνω
Μα απ' όλα φοβάμαι σ' το λέω πιο πολύ
Όλουσ όσοι με σπρώχνουν να πάω πιο πάνω

Φοβάμαι κι εσένανε που μ' αγαπάσ
Όταν μια μέρα τα μάτια θ' ανοίξεισ
Μήπωσ μ' αλλάξεισ μη μ' αρνηθείσ
Μα μωρό μου πιο πολύ φοβάμαι μήπωσ με πνίξεισ

Και φοβάμαι κι αυτούσ και φοβάμαι τουσ άλλουσ
Και φοβάμαι τα οικεία και φοβάμαι τα ξένα
Τουσ μικρούσ τουσ φοβάμαι αλλά και τουσ μεγάλουσ
Μα στο λέω πιο πολύ φοβάμαι εμένα