Θα χάνεσαι στο τίποτα

Τα βράδια που δεν ένιωσεσ
Σε σώματα νεκρά θα τα γυρεύεισ
Κι εκείναι που μαχαίρωσεσ
Με σύρμα απ' τισ βιτρίνεσ
Θα τα κλέβεισ

Θα χάνεσαι στο τίποτα
Τισ ώρεσ που η νύχτα ξεμακραίνει
Σε ναρκωμένα ύποπτα
Και γυάλινα κορμιά παραδομένη

Θα ψάχνεισ κάποια αίσθηση
Σε φλέβεσ που κυλάει η ηρωίνη
Με άρρωστη παραίσθηση
Θα μοιάζει προβολέασ η σελήνη