Και με παίρνουν τα κλάματα
Για να φύγει πολλή μοναξιά να μη ζω τον καημό μου
Γράφω γράμματα φανταστικά στον εαυτό μου κρυφά
Δήθεν γράφεισ εσύ σιωπηλά κι είμαι εγώ παραλήπτησ
Και γεμίζεισ με φώσ και με τα φιλιά μια νύκτα παλιά
Και με παίρνουν τα κλάματα τα κλάματα τα κλάματα
Με τα ψεύτικα γράμματα που είναι σαν φαντάσματα
Και θυμάμαι μονάχοσ μου και των δυο μασ τόσα σφάλματα
Που να γράφω μ' οδήγησαν τέτοια ψεύτικα τέτοια γράμματα
Το κουδούνι μου κάποιοσ κτυπά κι είναι ο ταχυδρόμοσ
Και μου φέρνει ένα γράμμα ακριβό στον ουρανό να βγω
Και διαβάζω τι γράφω εγώ τι παράπονα κρύβω
Και μου γράφεισ εσύ για μένα θαρρώ για κάποιο σταυρό
Και με παίρνουν τα κλάματα τα κλάματα τα κλάματα
Με τα ψεύτικα γράμματα που είναι σαν φαντάσματα
Και θυμάμαι μονάχοσ μου και των δυο μασ τόσα σφάλματα
Που να γράφω μ' οδήγησαν τέτοια ψεύτικα τέτοια γράμματα