Çocukluk Evrelerim
Nakarat (x2):
Zor günler geçirdik hep, ilk saf temizdik sonra kirlendik
Bu takvimin yaprağı büyülü…
Bakıyorum da ne ara büyüdük?
0 yaşında:
Hayat ağlamakla başladı, bundan olsa gerek çatılmıştı kaşlarım
Neden geldim hayata bilmiyorum gerçekten…
Annemin ise büyütmekti telaşı
3 yaşında:
Konuşmayı öğrendim üç yaşıma geldiğimde
İlk kez ‘anne’ dedim hem de en derinden bir selamlamayla güldü
Sevinçliydim ben de. Çünkü az sonra uyucaktım ellerinde
6 yaşında:
Büyümüştüm yaşım altı olunca…
Öyle sandım. Sanki herkes oyuncak ve ben ufak Genzo rolündeki aptal adam!
Sanırsınız ki bu kale benle koruncak!
7 yaşında:
Yedi yaşında işler biraz değişti…
Okula başlamıştım önlükle ilişkiye girdim ilk kez
Son Ramço’yla didiştik ve hoca kızdı bize cetvelle girişti
Nakarat (x2):
Zor günler geçirdik hep, ilk saf temizdik sonra kirlendik
Bu takvimin yaprağı büyülü…
Bakıyorum da ne ara büyüdük?
8 yaşında:
Sekiz yaşında bilmiyorken besmele öğrettiler bana
Ezbere! Ve ezdiler! Kötü şeyler oldu bundan sonra hep
Çünkü sünnet diye benim çükümü bile kestiler
10 yaşında:
Artık erkektim, hem de on yaşında!
Önce gitmek korkardım tek başıma bakkalla, hem de torpil almaya…
Şimdi baksana büyüyorum anlaşılan…
12 yaşında:
Artık on ikiydim ve vardı sevgilim, tatmıştım öyle tertemiz bir sevgiyi
Onun adını hiçbir zaman unutmucam
Ayağıma bastığından bıraktığım ilk sevgilim
13 yaşında:
Yaşım on üç oldu ayıkmaya başladım yavaştan, sanki bir şeyler var bana denilmemiş
Babama sordum, o hiç mi hiç karışmadı
Annemden öğrendim beni bir leylek getirmemiş
Nakarat (x2):
Zor günler geçirdik hep, ilk saf temizdik sonra kirlendik
Bu takvimin yaprağı büyülü…
Bakıyorum da ne ara büyüdük?