Laat Mij Het Zijn

Laat mij het zijn die overblijft wanneer je gaat
Zo ben jij het die het wordt bespaard
Te zien dat winters blijven komen
Ook als wij ons niet meer kunnen warmen aan elkaar

Laat mij je overleven zij het niet te lang
Zodat ik je missen kan
En ik zal er mij van vergewissen dan
Dat het duister zuigt de leegte trekt
Niets ergers dan te moeten wachten
En toch klaar te zijn voor het vertrek

Laat mij het zijn die straks alleen ontbijt
Met stompe tanden naast de krant
Ik kom je dagelijks tekort
Sleep mij van spleen naar wee
En wil vooral niet
En wil vooral niet dat het beter wordt
Mijn lief mijn lief
Mijn lief mijn lief mijn lief

Laat mij het zijn
Laat mij het zijn
Laat mij het zijn

Geef mij de rouw ik zal ze dragen
Voorbij mijn kunnen in alle koppigheid
Ik drentel door mijn al te lange dagen
Van kop tot teen gehuld in ochtendgrijs
En ik zal drinken hoewel ik 't niet verdraag
Op ons dat we mochten eventjes bestaan

Geef maar aan mij de eenzaamheid
En ik zal onbedaarlijk wenen
Wanneer ik met mezelf ga spelen
Aan ons denkend hoe het was
'k Zal van je dromen in detail
En daarna komen en kapotgaan bovenal
Mijn lief mijn lief
Mijn lief mijn lief mijn lief

Laat mij het zijn
Laat mij het zijn
Laat mij het zijn

Ga jij mij voor maar in die domme dood
Ons bed ligt slechter dan het graf
Ik zal naar je tasten in de nacht
Je wordt de leegte die mijn schoot niet past
De mens een muur die duizend malen horen zal
Hoezeer ik jou heb liefgehad