ฝากให้คิด

ตื่นแต่เช้า เอื้อมมือปิดนาฬิกา
คว้าสไปรท์ขึ้นมา แต่ดันไม่มียาใส่
ทั้งที่เมื่อคืนอยู่ในกระเป๋า น้ำยาฉันจำได้
โทรหาเพื่อนมันก็ไม่พูดไม่จา (เอ้อ)

หากไม่ให้กันแกก็แค่พูดมา
อย่าให้ต้องมีน้ำตา ประเดี๋ยวก็ไปกันใหญ่
หากยังมีเยื่อใยเธอแค่ข้ามฝั่งเอามาให้
อย่าให้ฉันต้องทรมานอย่างนี้เลย

ฝากให้คิดสักนิดนึง นะวอนดูสิเนี่ยน้ำตาไหล (ฝากให้คิดสักนิดนึง)
แค่นิดเดียว give me some more I’ll be fine
อย่าทำให้ของฉันต้องลงแบบนี้เลย

แม่ก็ถามว่าโบไปทำไรมา เงยหน้าไปบอกแม่จ๋าว่าหนูทิ้งยาไม่ได้
อ้อ ยาพาราหรือลูก
ไม่ใช่แม่จ๋า ยาแก้ไอ (ฮื้ม)
แต่ลืมไว้ ไม่รู้จะหาจากไหนดี

และถ้ากลับมาจะ sip เป็นลิตรให้เมา
น้องก็บอกให้เบา ไม่เอานะ ศรีทนได้
มีสิบล้าน ซื้อยาเก้าล้าน ที่เหลือซื้อสไปรท์
แหม ไม่ใช่ใครเล่าจะทำแบบนั้นลง

ด้าดาดาด่าด้าดา

แต่ฝากให้คิดสักนิดนึงนะ วอนดูสิเนี่ยน้ำตาไหล (ฝากให้คิดสักนิดนึงนะ)
แค่นิดเดียว give me some more I’ll be fine
อย่าทำให้ของฉันต้องลงแบบนี้เลย (ไม่เอาอย่างงี้ดิแหม)

โอ้โหย ทั้งหัวใจต้องคิดและติดอยู่แต่เรื่องเมื่อวาน
ไม่ว่า my thank จะอยู่กับใคร
เกือบสุดขอบฟ้าหรือว่าที่ไหน คงไม่เป็นไร (ซื้อใหม่เอา)