Ne Mesele

Ne mesele, ne mesela
Ne beynini kurcalayan
Mesafelerin ucu bucağı
Yok ama çok yakınım bu tuzağa

Ne mesele, ne mesela
Ne bu gece, ne bu sabah
Yerini hiç dolduramam
Asla toz konduramam

Hep seyrettik kesit kesit dönüp başa durmadan aldanıp rengine dünyanın
Hiç bilmezdik fakat nasıl amansız mücadelelerde verdik birlikte

Vazgeçmemiştik ilkinde
Oysa ki çok sıkı sarmıştım
Her hücrem sana komşu bi bütünde

Ne mesele, ne mesela
Ne beynini kurcalayan
Mesafelerin ucu bucağı
Yok ama çok yakınım bu tuzağa

Ne mesele, ne mesela
Ne bu gece, ne bu sabah
Yerini hiç dolduramam
Asla toz konduramam

Bir tek bu mu derdin? (demedim)
Sevmekte bi’ dertmiş (yok)
Elinden ne geldi? (ha)
Emin ol değerdi (hayır)

On ikiden bi mermi
Bu kez nereye değdi?
Farkında değilsin ama
Bu kadarı yeterli

Ne mesele, ne mesela
Ne beynini kurcalayan
Mesafelerin ucu bucağı
Yok ama çok yakınım bu tuzağa

Ne mesele, ne mesela
Ne bu gece, ne bu sabah
Yerini hiç dolduramam
Asla toz konduramam

(Ne mesele, ne mesele)
(Ne mesele, ne mesele)

Ne mesele, ne mesela
Ne beynini kurcalayan
Mesafelerin ucu bucağı
Yok ama çok yakınım bu tuzağa

Ne mesele, ne mesela
Ne bu gece, ne bu sabah
Yerini hiç dolduramam
Asla toz konduramam

Asla (asla, asla)

Ne mesele