Ο Άμλετ της βροχής

Με πέτσινη ρεπούμπλικα και μαύρη καπαρντίνα
Τι παριστάνει ένα παιδί σ' αυτή την εποχή
Τα είδωλα του σινεμά δεν είναι στην αθήνα
Παρά μονάχα μεσ στη γη και πέρα απ' τη βροχή

Ντυμένοσ άμλετ στη βροχή κοιτάζω μιαν αφίσα
Κι ένα χρυσό περίστροφο μια γάμπα που τρυπά
Και λέω πωσ οι άνθρωποι που όλα τα κερδίσαν
Σαν κούκλεσ είναι που γελούν μεσ στισ βιτρίνεσ πια

Κρυστάλλινα τα πόδια σου και κρύσταλλα καπνίζεισ
Με χιόνι τα παπούτσια σου και χιόνι το παλτό
Τη στάχτη του τσιγάρου σου στα χέρια μου αγγίζεισ
Μα εγώ μετρώ τι μου ζητάσ και πόσα σου χρωστώ

Ντυμένοσ άμλετ στη βροχή γυρνώ στην επαρχία
Ζητώ να βρω ποιοσ μου 'δωσε τσιγάρο μια στιγμή
Ποιοσ άγνωστοσ με πίστεψε πωσ θα 'ναι επιτυχία
Χωρίσ εμένα αν παιχτεί το έργο στη σκηνή