Ρούντολφ το ελαφάκι

Ρούντολφ το ελαφάκι
Με καρδούλα ταπεινή
Σαν πέφτει το βραδάκι
Έχει μύτη φωτεινή

Οι φίλοι του λαμπιόνι
Τον φωνάζουν και γελούν
Τη μύτη του στο χιόνι
Κρύβει όταν του μιλούν

Όμωσ μια πρωτοχρονιά
Είπε ο άι βασίλησ
Ρούντολφ είσαι εσύ σοφόσ
Έχεισ μέσα σου το φωσ

Τα ελάφια στο κοπάδι
Χαμηλώσανε τ' αυτιά
Τώρα απαλή σαν χάδι
Είναι όλων η ματιά

Από τότε και κάθε καινούρια χρονιά
Του έλκηθρου πρώτοσ τραβά τα σκοινιά
Ο ρούντολφ οδηγεί
Τον άι βασίλη στη γη