หวัดหรือหวิด
ในขณะที่กักตัวกันนะคะ
ให้สังเกตอาการตัวเองอย่างสม่ำเสมอ
โดยทั่วไปจะเริ่มจากการไอ
แล้วก็มีนํ้ามูก
แล้วก็มีไข้อ่อนอ่อนค่ะ
กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดาย
งาน cancel ไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดาย
งาน cancel ไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
เอ๊ะ หรือว่ากูติด
นี่กูเป็นหวัด หรือว่าโควิด
วิกลจริต
วิตกจริต
หรือว่ากูผิด
เข้าวันที่สิบเช้ามาก็บิด
เข้าดู Netflix
ดูปรสิต ดู Politics
กินชีวจิต
ไม่น่าจะติด
อ๊ะ ฮัดชิ่ว
ไข้สูงลิ่ว ฉี่ไม่ออก
หรือว่ากูเป็นนิ่ว หัวหมุนติ้ว
เชี่ยเอ๊ย หรือว่านี่มันเป็นอาการอันหนึ่ง
กูควรไปเปิดกูเกิ้ล
ไปหาดูเพิ่มเสิร์ชไปอันแรก
อาการแรกเริ่ม คือไอแห้งแห้ง
แต่ถ้าเป็นเพิ่มเข้ามาต้องดูว่าเป็นแกล้งแกล้ง
เพราะแค่เป็นหวัดsinvเปล่า
กูเป็นหรือเปล่า
หรือว่าที่กูไข้ขึ้นมันเป็นเพราะข่าว
ไปกินน้ำเปล่า
นั่งลงคุกเข่า
วัดไข้ในห้อง
ไม่เป็นนี่หว่า
หรือว่ากูติด
นี่กูเป็นหวัด
หรือว่าเป็นหวิด
วิกลจริต
วิตกจริต
หรือว่ากูผิด
วันที่สิบเอ็ด
ตื่นมาแล้วบิด
แล้วดู Netflix
ดูพรหมลิขิต
กินมายเซปติค
ฟังเพลง Brassac
ไม่น่าจะติด
กูควรกินน้ำ อ้าวน้ำกูหมด
ไม่เหลือสักหยด มันถึงกำหนด
เลยต้องรับบทคนกล้าเดินไปที่ลิฟท์
กูยืนจ้องลิฟท์แล้วใจมันหม่น
จะกดชั้น 1 ควรใช้นิ้วชี้นิ้วกลาง
นิ้วนางหรือก้อย (กด กด)
หรือว่าไวรัสมันจะไม่ตื่นถ้ากดแบบค่อยค่อย (ค่อยค่อย)
ต้องค่อยค่อยกด
กดไปเสียแรงเลย โดนนิ้วสดสด (โอ๊ย)
กดแอลกอฮอล์แต่แอลกอฮอล์หมด
ไวรัสกระจายตัว
ไวรัสกบฏแน่
หรือว่ากูติด
นิ้วที่กูโดนลิฟท์
นิ้วชี้โควิด
นิ้วที่ไปจับ
ขวดพลาสติก
จับโทรศัพท์
อิเล็กทรอนิกส์ด้วย
กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดาย
งาน cancel ไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดาย
งาน cancel ไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
วันที่สิบสอง
หรือว่ากูติด
คิดแล้วสยอง
ประสาทสมอง
ไม่ตอบสนอง
ไม่กล้าผยอง
ไม่กล้าจับของ
กินปลากระป๋อง
วันนี้น้ำหนักลง
วันนี้ดูผอม
เอ๊ะ เมื่อวานที่กดลิฟท์
กูล้างไปนิ้วเดียว
แต่กูใช้ไปสองนิ้ว
โอ๊ย เมื่อวานกูล้างนิ้วกลางผ่านผ่าน
แต่กูขัดนิ้วชี้จนด้าน กูไปจับอะไรในห้องไว้บ้าง
กูจะเป็นบ้า กูจับที่หน้าไปแน่
เช็ดแม่งให้หมด
ถ้าโควิดเข้าห้องมันจะเกินต้าน
ต่อด้วยถูบ้าน
พื้นกูมีเสี้ยน
กูถูจนด้าน
เดินไปซักม่าน
อยู่ตรงไหนบ้าง
หรี่ตาหาไวรัส
หรือมันวิ่งพล่าน
กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดาย
งาน cancel ไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัว 14 วัน ช่างน่าเสียดาย
งาน cancel ไปกี่อัน
กินมาม่าไปกี่ตัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
วันที่สิบสาม
คิดถึงการถ่ายหนัง
อยากลงสนาม
โควิดมันหยาม
ช่างน่าเกรงขาม
รูปทรงก็น่ากลัว
กลมกลมหนามหนาม
เริ่มเกิดคำถาม
วันนี้หรือพรุ่งนี้
กูจะโดนหาม
อยากกินข้าวหลาม
กินแต่ข้าวสาร
อยากกินของหวาน
อยากเดินสยาม
วันที่สิบสี่
วันนี้ออกบ้านได้อย่างปกติ (เย้)
ต้องซื้อบะหมี่(วู้ )
ต้องซื้อแป้งจี่ (วู้)
ต้องไปซื้อไข่(เย้)
ควรงดบุหรี่
กดลิฟท์โคตรสบาย
ครั้งที่แล้วพลาด
แต่กูโปรแล้วไอ้ควาย
ปุ่มลิฟท์อันตราย
แต่ครั้งนี้ไม่เป็นไร
กูฉีดแอลกอฮอล์แม่ง
มึงจะได้รู้สภาวะของคนในอันตราย
ในลิฟท์เปิดเจอยาย
ฮัดชิ่ว
น้ำหมากยายกระจาย
โอ๊ยเชี่ย
นํ้าลายมี texture ขนาดนี้
กูละงงสรุปว่ายายเพิ่งจาม
หรือยายเพิ่งปาทราย (เจ็บสัตว์)
กักตัวอีก 14 วัน
Thank you นะยายกูต้องเสียอีกกี่พัน
โอ๊ยโอ๊ย
Mask กูน่ะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัวอีก 14 วัน (เชี้ย)
Thank you นะยายกูต้องเสียอีกกี่พัน
โอ๊ยโอ๊ย
Mask กูอะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลันดีกว่า
กักตัวอีก 14 วัน
Thank you นะยายกูต้องเสียอีกกี่พัน
เจ็บเจ็บ
Mask กูอะเหลืออีกกี่อัน
ใส่ VR ไปทะเลสิมิลัน