Indigo Night
Imagine, the girls around town assemble
The traveler’s son they come asking
Where he came from
‘Cause they’ve watched him
Washing his face near the pond
A curious boy and they wonder
Where he came from
He says I, I have seen the world’s most beautiful places
Still I feel, as If I'm a walking machine
Watching it all through a screen
There is nothing in between to me
This might as well not be real
Imagine, the girls take him up on a hill
It’s an Indigo night, there’s a chill
The boy is confused but he’s still
As they gather around him
So many of them, they all sing
About the pleasures of life
And he cries
Why can’t I sing along with some feeling, or some meaning?
It feels like I’ve always been blind
I don’t know why you girls are so kind
For there are so many in line
Whose lives aren’t as lost as mine
Now something happened there
The smell of the grass, or maybe the air
There was no more despair
Just something about that night
Maybe the girls, they lit some light
And made everything right
‘Cause he’s never been
More alive
Imagine-toi, les filles de la ville se rassemblent autour
Du fils du voyageur, viennent demander
D’où il vient
Car elles l’ont observé
Tandis qu’il se rinçait le visage près de l’étang
Un garçon étrange et elles demandent
D’où il vient
Il dit « je, j’ai vu les plus beaux endroits du monde
Pourtant je sens, je me sens comme si j’étais une machine qui marche
Rеgardant tout à travers un écran
Il n’y a pas de juste miliеu pour moi
Tout pourrait bien n’être pas réel »
Imagine-toi, les filles l’emmènent sur une colline
C’est une nuit couleur Indigo, il y a une brise
Le garçon est confus mais il reste immobile
Tandis qu’elles se rassemblent autour de lui
Si nombreuses, elles chantent toutes
Des chants sur les plaisirs de la vie
Et il pleure : « Pourquoi ne puis-je pas chanter à vos côtés, chanter en ayant un sentiment ou en trouvant un sens ?
C’est comme si j’avais toujours été aveugle
Je ne sais pas pourquoi vous, les filles, êtes si gentilles
Car ils sont si nombreux
Ceux dont les vies ne sont pas aussi perdues que la mienne »
Maintenant quelque chose s’est passé ici
L’odeur de l’herbe, ou peut-être l’air
Il n’y a plus de désespoir
Seulement quelque chose sur cette nuit
Peut-être les filles, elles allument quelques lumières
Et rendent tout plus juste
Parce que jamais il ne s’est senti
Plus vivant
Hayal et, şehirdeki kızlar toplaşıyorlar
Gidip gezginin oğluna soruyorlar
Nereden geldiğini
Çünkü onu izlemişler
Yüzünü göletin kenarında yıkarken
Meraklı bir çocuk, ve merak ediyorlar
Nereden geldiğini
Diyor ki: “Ben, ben dünyanın en güzel yerlerini gördüm
Yine de kendimi yürüyen bir makine gibi hissediyorum
Her şeyi bir ekrandan izliyormuşum gibi
Arada hiçbir şey yokmuş gibi
Bunların hiçbiri gerçek bile olmayabilir”
Hayal et, kızlar onu bir tepеye götürüyorlar
Gece çivit mavisi, ortam rahat
Çocuğun kafası karışık, ama sabit duruyor
Kızlar çеvresine toplanırken
Çok fazlalar, hepsi şarkı söylüyorlar
Hayatın güzellikleri hakkında
Ve çocuk ağlıyor: “Ben neden bir duyguyla, bir amaçla şarkılar söyleyemiyorum?
Sanki her zaman körmüşüm gibi hissettiriyor
Neden siz kızlar bana bu kadar kibarsınız?
Sizi bekleyen, hayatları benim kadar kayıp olmayan o kadar kişi varken”
Orada bir şeyler oldu
Çimenlerin kokusu, belki de havanın
Daha fazla ümitsizlik yoktu
O gecede bir şeyler vardı
Belki kızlar bir ışık yaktılar
Ve her şeyi doğru yaptılar
Çünkü o hiç bu kadar
Hayatta hissetmemişti