Przesłanie

Idź dokąd poszli tamci do ciemnego kresu
Po złote runo nicości twoją ostatnią nagrodę

Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
Wśród odwróconych plecami i obalonych w proch

Bądź odważny gdy rozum zawodzi bądź odważny
W ostatecznym rachunku jedynie to się liczy

A gniew twój bezsilny niech będzie jak morze
Ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych

Niech nie opuszcza ciebie twoja siostra pogarda
Dla szpiclów katów tchórzy oni wygrają
Pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
A kornik napisze twój uładzony życiorys

I nie przebaczaj zaiste nie w twojej mocy
Przebaczać w imieniu tych których zdradzono o świcie

Czuwaj kiedy światło na górach daje znak wstań i idź
Dopóki krew obraca w piersi twoją ciemną gwiazdę

Powtarzaj stare zaklęcia ludzkości bajki i legendy
Bo tak zdobędziesz dobro którego nie zdobędziesz
Powtarzaj wielkie słowa powtarzaj je z uporem
Jak ci co szli przez pustynię i ginęli w piasku

A nagrodzą cię za to tym co mają pod ręką
Chłostą śmiechu zabójstwem na śmietniku

Bądź wierny idź
Bądź wierny idź
Bądź wierny idź
Bądź wierny idź