Μέσα στα ξένα έρημος

Μέσα στα ξένα από μικρόσ
Μονάχοσ μου γυρνούσα
Κοιτούσα φίλουσ να γλεντούν
Κι εγώ κρυφά πονούσα

Δακρύζανε τα μάτια μου
Πλήθαιναν οι καημοί μου
Και λίγο λίγο άρχισε
Να λιώνει το κορμί μου

Παντρεύτηκα για να χαρώ
Κι εγώ το προσφυγάκι
Μα τι τα θεσ η μοίρα μου
Με πότισε φαρμάκι

Αρρώστησε την έχασα
Μέσ' απ' την αγκαλιά μου
Κι η λύπη τώρα μου ‘μεινε
Για μόνη συντροφιά μου