Μαζί σου εγώ που τα ‘μπλεξα

Ο κόσμοσ με κατηγορεί
Δεν ξέρω τι θα γίνω
Μαζί σου εγώ που τα ‘μπλεξα
Κανέναν δε γνωρίζω

Οι πόνοι κι οι αναστεναγμοί
Δουλεύουν το κορμί μου
Και η καρδιά μου η δύστυχη
Σπαράζει απ' την οργή μου

Αχ πώσ με καταντήσανε
Τα πονηρά σου μάτια
Αλήτησ έτσι ν' αγρυπνώ
Μεσ στα στενά σοκάκια
Και μεσ στισ μπίρεσ ξενυχτώ
Κι αδειάζω ποτηράκια