Το μεροδούλι της τιμής
Όλη τη μέρα αγωνίζομαι και λιώνω
Μέσα στο μόχθο τησ οικοδομήσ
Και περιμένω να βραδιάσει μ' αγωνία
Αχ για να πάρω το μεροδούλι τησ τιμήσ
Η λάσπη τρώει τα χέρια μου
Η σκόνη τα μαλλιά μου
Η σκαλωσιά τα νιάτα μου
Και τη χρυσή καρδιά μου
Έτσι το βγάζουμε εμείσ
Το μεροδούλι τησ τιμήσ
Όλη τη μέρα το κορμί μου τυραννιέται
Με το τραγούδι την κόλαση ξεχνώ
Πότε απ' το κρύο η καρδιά μου μαρμαρώνει
Και πότε λιώνω μέσα στον ήλιο τον καυτό
Η λάσπη τρώει τα χέρια μου
Η σκόνη τα μαλλιά μου
Η σκαλωσιά τα νιάτα μου
Και τη χρυσή καρδιά μου
Έτσι το βγάζουμε εμείσ
Το μεροδούλι τησ τιμήσ