Βαρέθηκα τα ξένα

Θεέ μου παντοδύναμε και παναγιά παρθένα
Τη μάνα μου νοστάλγησα βαρέθηκα τα ξένα

Έρημοσ μόνοσ σε ξένη χώρα
Καταραμένη να ‘ταν η ώρα
Που μ' έχει φέρει στα μαύρα ξένα
Γλυκιά πατρίδα μακριά από σένα

Δίχωσ μανούλα δίχωσ πατέρα
Δίχωσ του φίλου την καλημέρα
Μεσ στην καρδιά μου έχω χειμώνα
Δεν βλέπω ήλιο και παρθενώνα

Ποιοσ δεν θα κλάψει όταν θα μάθει
Γλυκιά μου μάνα τι έχω πάθει
Φεύγουν τα χρόνια και ζούμε χώρια
Στην καταφρόνια στην στενοχώρια