Το παιδί της αμαρτίας [Remastered]
Τησ αμαρτίασ πια το δρόμο περπατώ
Από γνωστούσ και συγγενείσ αποδιωγμένοσ
Δεν έχω μάτια έναν άνθρωπο να δω
Και ζω απ' όλουσ τώρα περιφρονημένοσ
Είμαι ένα αποτσίγαρο στο δρόμο πεταμένο
Κι από κανέναν στη ζωή συμπόνια δεν προσμένω
Κι από κανέναν στη ζωή συμπόνια δεν προσμένω
Την κάτω βόλτα έχω πάρει τώρα πια
Και σαν κουρέλι τριγυρνώ στην κοινωνία
Έχω για σπίτι μου την κάθε μια γωνιά
Και ζω τισ μέρεσ μου με δάκρυ κι αγωνία
Είμαι ένα αποτσίγαρο στο δρόμο πεταμένο
Κι από κανέναν στη ζωή συμπόνια δεν προσμένω
Κι από κανέναν στη ζωή συμπόνια δεν προσμένω
Το παραδέχομαι πωσ είμαι αμαρτωλόσ
Και όμωσ θέλω τη ζωή μου να τη φτιάξω
Μα η κοινωνία μ' εμποδίζει διαρκώσ
Είναι τησ τύχησ μου να μη μπορώ ν' αλλάξω
Είμαι ένα αποτσίγαρο στο δρόμο πεταμένο
Κι από κανέναν στη ζωή συμπόνια δεν προσμένω
Κι από κανέναν στη ζωή συμπόνια δεν προσμένω