Πατρίδα μ’ αραεύω σε

Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ'όλα ξεσπίτουμαι
Πρόσφυγασ είμ'ασο κουνί μ' θε μ' θα παλαλούμαι

Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ

Όσπιτα ‘θεκα ανάμεσα σ'ορμήν και ποταμάκρη
Πεγάδια μαρμαρόχτιστα νερόν αμόν το δάκρυ

Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ

Και τώρα αδακέσ διψώ νερό να πίνω κι έχω
Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω

Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ
Σα ξένα είμαι έλληνασ και σην ελλάδαν ξένοσ