Πως θα συνεχισω

Αντε να δω πωσ θα ηρεμησω

Κοιτα που η μερα μου παλι ξεκινησε
Και στον καφε απεναντι μου δεν σε βλεπω
Ωσ και το μπρικι μου σε αποθυμισε
Για μενα μη ρωτασ εγω απλα αντεχω

Βαζω τα ρουχα μου και τα παπουτσια μου
Φοραω τη μασκα για να βγω στο καρναβαλι
Ο ονειροκριτησ μου 'πε διστακτικα
Πωσ και αυτη η μερα θα'ναι χαλι

Μα δε γαμιεται τωρα συνηθισα
Εγινα ενα μ' ολα τ' αψυχα του κοσμου
Σιγα τα λαχανα μαλακα μου
Κατι θα βρω μεσ τη ρωγμη του χρονου
Δεν ειμαι δα κι ο πρωτοσ που εχασα
Οτι αγαπουσα για ενα εγω και μονο
Τι κι αν για λιγο ομορφα ενιωσα
Ο τρισκαταρατοσ ακομα το πληρωνω

Ακομα καιγομαι ακομα σερνομαι
Ακομα φτυνω τη χολη μου μεσ τη χουφτα
Μη με ρωτασ σου λεω αν ντρεπομαι
Εχω τον εαυτο μου που φωναζει γιουχα

Καιω τα ρουχα σου και τα αντιγραφα
Νομιζοντασ πωσ ετσι θα σε αποφυγω
Φτυνω τα κρινα σου μα και τα νουφαρα
Μονολογω "που θα παει θα ξεφυγω"

Στο πρωτο απαγγειο μασ νομιζα σ'αδειασα
Απ'το κεφαλι μα η καρδια μου αγκομαχαει
Δευτερη σταση ουτε που δακρυσα
Το γαμημενο το κεφαλι μου ποναει
Τριτη και τελειωσα ειπα απο μεσα μου
Κοιτα τραγουδια ομωσ ακομα σου γραφω

Αναρωτιεμαι που πηγε η μπεσα μου
Λεσ να την αφησα στον αδειανο μου ταφο

Το πηρα αποφαση δε συνεχιζεται
Αυτη η κατασταση καταντησε αηδια
Δεν εισαι πλαι μου γιατι το διαλεξα
Γιατι το να'μαστε μαζι δεν είχε ουσια

Δεν ειχε νοημα ουτε και χρωματα
Χαθηκαν ολα ξεθωριασαν απ'το ξυδι
Τα ομορφα αρωματα δυστυχωσ γιναν'
Κι αυτα λεκεσ σε σαπιο σανιδι
Το αγγιγμα σου θυμαμαι δεν μ' αγγιζε
Και η φωτια σου γινηκε σταχτη
Η αγαπη επαψε να υφαίνεται
Για τα καλα στο μικρο μασ τ'αδραχτι

Το ονειρο μου δεν το καταλαβεσ
Το ονειρο σου δεν εκατσα ν' ακουσω
Αρα συμπερασμα εφτασε η στιγμη
Το τραγουδι καπου εδω να κλεισω

Στον εαυτο μου αυτα ψυθιρισα
Αυτα μου ειπα μπασ κι ηρεμισω
Λυπαμαι ακομα που δεν σε νικησα
Μα που θα παει καποτε θα σε νικησω

Καποτε θα μπορω χωρισ τη σκεψη σου
Απλα κι εγω σαν ανθρωποσ να ζησω
Να μη με τυρανα το καθε βημα μου
Θα βρω τον τροπο το μυστηριο να λυσω

Θα βρω τη δυναμη μακρυα απο σενανε
Καινουργια ονειρα να ξαναχτισω
Δεν ειναι προσκληση ουτε και καλεσμα
Ουτε που θελω να σε συναντήσω

Ποτε τα μεσα μου απλα δε δεχτηκαν
Τουτη την εποχη που ολα τα σηκωνει
Αγαπεσ δανεικεσ γεματεσ σκονη
Δεν ειναι αυτα σου λεω για μενανε
Και για κανενανε απλα συμβιβαζομαστε ολοι
Ψαχνουμε ματαια το ρολο μασ
Μα για το εργο τουτο δεν μειναν αλλοι ρολοι

Αυτα μου ειπα και ξεκινησα
Τη μερα εντελλει δεν μπορεσα να πεισω
Ειναι και γκριζοσ ο καιροσ
Αντε να δω πωσ θα συνεχισω