Πηνελόπη

Τησ μάθαιναν υπομονή σε αυτή τη πόλη
Με την ομίχλη την πυκνή και το παλιό ρολόι
Που χτύπαγε μονότονα μεσ στο χειμώνα
Και οι ώρεσ ξέφευγαν μακριά σαν χελιδόνια

Κι η πηνελόπη κοιτούσε τ' άστρα
Λουσμένη στ' άσπρο φωσ δεν πρόσμενε σε τίποτα
Τίποτα

Παράτησε την πόλη τησ η πηνελόπη
Ταξίδι άρχισε μακρύ θα ‘φτανε ωσ την κασσιόπη
Στ' απέραντο διάστημα σ' έν' άδειο δρόμο
Την είδα την αγάπησα τησ λέω είμαι για σένα μόνο

Μα η πηνελόπη κοιτάζει τ' άστρα
Λουσμένη στ' άσπρο φωσ δεν περιμένει τίποτα
Κανέναν πια
Γιατί είναι ελεύθερη η πηνελόπη