Gia Tin Ellada
SOKRATIS MALAMAS
Αμπέλια και χρυσέσ ελιέσ
Μοιάζεισ ελλάδα μου όπωσ θεσ
Φωτιά κι αέρασ στο φωσ τησ μέρασ
Τη μια ευρωπαία στο κλαρί
Την άλλη αρχαία προτομή
Γιατί γιατί
Γύρνα και δείξε μου τον δρόμο σου ξανά
Μάτια μου κομμάτια μου
Σαν γράμμα ατέλειωτο που έσβησε ο καιρόσ
Μ' ονόματα και χρώματα
Γυμνά τα δέντρα τα κλαδιά
Κι έχουν πετάξει μακριά
Πουλιά κι αστέρια σε ξένα χέρια
Ετσι ήταν πάντα μου γελάσ
Παιδιά είμαστε τησ λησμονιάσ
Σ' ακούω χαμένοσ σαν ζαλισμένοσ
Στον ουρανό σου θέλω απόψε ν' ανεβώ
Να σε βρω
Αγκάλιασέ με στο σκοτάδι σου να μπω
Μάγισσα σ' αγάπησα