Που να πήγαν οι αγάπες

Που να πήγαν τόσοι φίλοι
Στα σκοτάδια στη βροχή
Κι έφτασε η ψυχή στα χείλη
Δίχωσ σώμα κι αντοχή

Που να πήγαν κι οι αγάπεσ
Κείνεσ που 'χα μια φορά
Χάθηκαν σαν αυταπάτεσ
Δίχωσ μιαν αναφορά

Που μα πήγε κι η ζωή μου όλη
Στάλα στάλα στέρεψε κι αυτή
Απ'την αγκαλιά μου ήπιαν όλοι
Κι όμωσ μου'χουνε κρυφτεί

Που να πήγαν τόσα χρόνια
Που ‘μοιαζαν με θησαυρούσ
Κι όμωσ δίχωσ μια συμπόνια
Κάηκαν μεσ τουσ καημούσ

Που να πήγαν κι οι αγάπεσ
Που ‘χα για παρηγοριά
Σαν λαθραίοι επιβάτεσ
Νύχτα φύγανε μακριά