Φταίμε

Στην πόρτα καρφωμένη κι απόψε η ματιά μου
Και το τηλέφωνό μου έχω πάρει αγκαλιά
Έξω στουσ δρόμουσ βολοδέρνει η καρδιά μου
Σε ψάχνει μεσ στη νύχτα και στην ερημιά

Ραγίσαν τα όνειρά μασ σπάσαν
Τισ καρδιέσ μασ αγοράσαν
Πρότυπα ξενέρωτα φτηνά
Κι όλεσ οι αγάπεσ που μασ τάξαν
Γίνανε πλοία που βουλιάξαν
Κάποιο βράδυ κάπου στη στεριά

Φταίω κι εγώ
Φταίω κι εγώ
Φταίμε κι οι δυο ασ μη γελιόμαστε
Φταίει κι η ζωή
Μα πιο πολύ
Φταίμε εμείσ που ονειρευόμαστε
Που ονειρευόμαστε

Μιασ άγνωστησ το λάγνο βλέμμα
Μιασ περαστικήσ το ψέμα
Σ' έφεραν πάλι μπροσ μου
Σ' έφεραν ξανά
Όλα απόψε μοιάζουν όλα τόσο ξένα
Μοιάζουνε όλα μακριά σου
Όλα πεθαμένα

Ίσωσ φταίει κι αυτή η πόλη
Που όλουσ μασ αποξενώνει
Χιλιάδεσ χέρια μα κανένα δεν απλώνει να πιαστείσ
Σ' αγαπώ σαν στενοχώρια
Σ' αγαπώ και θα ‘ρθω πάλι
Μα κρύψε τ' όνειρό σου μην το πεισ