Víðförla

“Nokkurum vetrum síðar
Víðförla hann austr þangat
Ór landi at leita sér. “

þEir Víðförla færi tvær vikur
At þeir sáu ekki, (at þeir sáu ekki,) nema þeir tendruðu kerti
Var sem þeir reri í helli þann hálfan mánuð
At saman l uktust (mánuð, at saman l uktust) björgin yfir ánni

“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “

Síðan fór Víðförla á brott ok allt þar til
þEim sýndist sem hálft tungl (þar til, þeim sýndist sem hálft tungl) stæði á jörðu
ÞAr leggja þeir at landi ok ganga þar á land
Koma í skóg (þar á land koma í skóg) er stóð við drekabælit

“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu. “

þAr lyktum vér þessa sögu
þAr lyktum vér þessa sögu
þAr lyktum vér þessa sögu
þAr lyktum vér þessa sögu

Skýtr Víðförla örinni í munn orminum, (í munn orminum,)
Ok rann svá til hjartans
At á einni svipstundu fell hann dauðr niðr
Víðförla vann (dauðr niðr, Víðförla vann) vann drekann

“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu
ÞÆir Foru drængila fiarri
Dou sunnarla a Særklandi. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu
ÞÆir Foru drængila fiarri
Dou sunnarla a Særklandi. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu
ÞÆir Foru drængila fiarri
Dou sunnarla a Særklandi. “
“ÞÆir Foru drængila fiarri
Ok austarla ærni gafu
ÞÆir Foru drængila fiarri
Dou sunnarla a Særklandi. “

þAr lyktum vér þessa sögu
þAr lyktum vér þessa sögu