Ey Eshgh
Esmail Khoi
مگذار که من به ناگزیری برسم
وز بودن خود نیز به سیری برسم
مگذار که من به ناگزیری برسم
وز بودن خود نیز به سیری برسم
منگر به تن ام، که نیست با من همراه
ای عشق! تو مگذار
ای عشق! تو مگذار
به پیری برسم
جان جانانی
چه مهربانی
ای عشق! تو مگذار
ای عشق! تو مگذار
ای عشق! تو مگذار
ای عشق! تو مگذار