Üfle De Söneyim
FATMA SEZEN YILDIRIM
Durumumuz malum kimileri karun
Kimisi yokluktan bir lokmadan mahrum
Kimi ağlaşıyor kimi kıs kıs gülüyor
Kimi yolunu buluyor, yalan dünya dönüyor
Benim de boğazıma diziliyor lokmalar
Üzülüyorum ama kalbimde de aşk var
Neye yanacağıma şaşırıp kalmışım
Yolun başındayken nelere inanmışım
Üfle de söneyim seveyim sevileyim
Acı değil, aşk ile demleneyim
Üfle de söneyim yorgunluktan öleyim
Sıcacık nefesini tellendireyim
Ne desem olmuyor, hiç kimse bilmiyor
Yaşanmadan asla hayat çakılmıyor
Gözümün önünde hep çocuk yüzleri
Bakıyorlar taze taze ümitleri
Anlamadım gitti, yeşil alan bitti
Ayılar da açıkta kaldılar ya kutupta
Neye yanacağıma şaşırıp kalmışım
Yolun başındayken nelere inanmışım