Jouw armen

Jouw armen rond mijn lijf jouw armen rond mijn nek
Jouw armen waar je ze maar wou in onze wilde jaren
Jouw armen losjes op mijn heup onder het warme donzen dek
Ik viel in jouw armen kalm in slaap in onze milde jaren

Jouw arm die troostend naar me zocht
Als ik tegen mijn tranen vocht
Uit onmacht over onze stroeve dagen
Jouw arm die langs de mijne strijkt
Als alles dof en zinloos lijkt
Jouw armen tijdens onze droeve dagen

Jouw armen die je spreidt als je me uit de verte ziet
Een weids gebaar je lach je haar de aanblik die dat biedt
Jouw armen vol met bloemen of aan elke arm een tas
Jouw armen op je rug wanneer iets een verrassing was
Jouw armen die verraden dat je kwaad bent of verrukt
Jouw armen voor je borst gekruist wanneer je iets niet lukt
Jouw armen

Jouw arm die me zal steunen
Waarop ik misschien mag leunen
Als ik oud zal zijn en moe
En als ik ooit ga sterven liefste
Weet ik nu al hoe ik dat het allerliefste doe

Als ik niet meer bestaan kan
En als jij het dan nog aan kan
Hoop ik dat je bij me bent als ik vertrek
Dat je niets meer hoeft te zeggen
En mijn hoofd zacht neer zal leggen
Op je schouder bij je nek

Je geur je warmte dicht bij mij
Zo tikt het einde naderbij
Totdat ik niet meer adem in jouw armen
Ik weet dat ik het niet verdien
Maar toch wanneer U kans zou zien
Wees dan genadig Heer Toe heb erbarmen